در یکی دیگر از ضربه های بزرگ سینماها ، دیزنی اعلام کرد “مولان” از انتشار تئاتری برنامه ریزی شده خود چشم پوشی می کند. در عوض ، این فیلم در تاریخ 4 سپتامبر با قیمت اجاره 29.99 دلار در دیزنی پلاس به نمایش در می آید
در ابتدا قرار بود در تاریخ 27 مارس افتتاح شود ، “مولان” یکی از انتشارات مهم تئاتر دیزنی برای سال بود. استودیو در 9 مارس یک نمایش برتر فرش قرمز پرشور در تئاتر Dolby در لس آنجلس نصب کرد ، اما فقط سه روز بعد ، آبشار تعطیلی صنعت ناشی از همه گیر COVID-19 دیزنی را وادار به دوباره فیلم را فشار داد تا 21 آگوست قبل از حذف نامحدود آن از تقویم انتشار.
این یکی دیگر از نشانه های واضح این است که استودیوها اعتقاد کمتری به این امر دارند که سینماهای سینما در آینده نزدیک با خیال راحت می توانند دوباره افتتاح شوند ، به خصوص در مقیاس لازم برای حمایت از فیلمسازی با پایه مگا با بودجه.
از دست دادن یک نمایش تئاتر برای “مولان” بخصوص مایه تاسف است با توجه به اینکه کارگردان مقیاس نیکی کارو با تولید صحنه های نبرد گسترده و مجموعه ها و لباسهای مجلل ، به تولید 200 میلیون دلار رسیده است. در حقیقت ، هنگامی که دیزنی انتشار “مولان” را به تأخیر انداخت تا 21 آگوست ، آلن هورن رئیس و رئیس خلاق و آلن برگمن ، رئیس بیانیه ای بیانیه ای را صادر کردند که به طور خاص با اشاره به دامنه تولید: “مدیر نیکی کارو و بازیگران و خدمه ما. فیلمی زیبا ، حماسی و متحرک ایجاد کرده ایم که همه چیز تجربه سینمایی باشد ، و اینجاست که ما معتقدیم متعلق به آن است – در صحنه جهانی و صفحه نمایش بزرگی که مخاطبان در سراسر جهان می توانند از کنار هم لذت ببرند. ”
بر اساس افسانه جنگجوی زن چینی که خود را به عنوان مرد مبدل می کند تا پدر ناپسند خود را از سربازی در جنگ بگذراند ، “مولان” یک نمایش عالی در نقش عنوان از بازیگر چینی لیو یفیعی دارد و اجراهای ارزنده ای را به دست می آورد. از Tzi Ma (به عنوان پدر مولان) و گونگ لی (به عنوان یک شرور اسرارآمیز و پیچیده). همراه با “Crazy Rich Asians” ، آن هم یکی از تنها نسخه های بزرگ استودیوی هالیوود که دارای بازیگران کاملاً آسیایی است.
“مولان” همیشه به معنای یک بازیگر تئاتر جهانی مخصوصاً در چین. اما حتی اگر مقامات چینی در ماه ژوئیه اعلام شد 15 که یک سینما در “مناطق کم خطر” می تواند در تاریخ 20 ژوئیه بازگشایی شود ، محدودیت های اجباری برای آن سالنها وجود دارد – حداکثر 30٪ ظرفیت ، نیمی از تعداد معمول نمایش در روز و حداکثر زمان اجرای دو ساعت ها – آنقدر شدید هستند که انتشارات اصلی خطر عدم توانایی بازپرداخت هزینه های بازاریابی را دارد ، چه رسد به کل بودجه تولید.